|
Description
|
ในปัจจุบันวิถีชีวิตในสังคมไทยได้เปลี่ยนไป โดยมีการนำพลาสติกมาใช้ในชีวิตประจำวันมากขึ้น เนื่องจากพลาสติกมีราคาถูก น้ำหนักเบา ทำให้ไม่สิ้นเปลืองค่าขนส่ง พลาสติกเป็นวัสดุที่มีความหนาแน่นต่ำ และสามารถทนแรงอัดได้สูงกว่าขยะมูลฝอยประเภทอื่น ๆ มีความคงทนต่อสารเคมี รวมทั้งไม่ย่อยสลายโดยจุลินทรีย์ ส่งผลให้พลาสติกมีอายุยาวนานนับร้อยปี ขยะพลาสติกได้กลายเป็นภัยคุกคามต่อสิ่งมีชีวิตในทะเล โดยปัจจุบันประเทศไทยมีปริมาณขยะพลาสติกมากถึง 2.7 ล้านตัน แบ่งเป็นถุงพลาสติกร้อยละ 80% หรือประมาณ 2 ล้านตัน เฉลี่ย 5,300 ตันต่อวัน โดยคนกรุงใช้ถุงพลาสติกเฉลี่ยคนละ 8 ใบต่อวัน ซึ่งกว่า ร้อยละ79% ยังคงตกค้างอยู่ในสิ่งแวดล้อม ไม่ได้ถูกนำไปรีไซเคิล ต้นเหตุสำคัญคือการกำจัดไม่ถูกวิธีและปริมาณที่เพิ่มขึ้น หน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงต้องร่วมมือเพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหานี้อย่างเร่งด่วนของปริมาณขยะพลาสติกทั้งหมด อาทิ ถุงร้อน ถุงเย็นบรรจุอาหาร ถุงหิ้วที่ใช้ใส่ของ (T-Shirt bag) ถุงซองพลาสติก กล่องโฟม ขวดน้ำพลาสติก เหล่านี้ ในอนาคตคาดว่าผลกระทบของภาวะโลกร้อนส่งผลกระทบรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งมีแนวโน้มจะมีปริมาณเพิ่มมากขึ้น ด้านประเทศไทยมีปริมาณขยะพลาสติกและโฟมมากถึง 2.7 ล้านตัน หรือเฉลี่ย 7,000 ตันต่อวัน แบ่งเป็นถุงพลาสติก ร้อยละ80% หรือ 5,300 ตันต่อวัน หรือประมาณ 2 ล้านตัน ซึ่งต้องใช้เวลาย่อยสลายยาวนานถึง 450 ปี ส่วนที่เหลือเป็นโฟมประมาณ 700,000 ตัน โดยพบว่าขยะพลาสติก ร้อยละ50% กำจัดไม่ถูกวิธี ที่สำคัญหากใช้วิธีฝังกลบจะใช้พื้นที่มากกว่าขยะปกติถึง 3 เท่า หรือหากนำไปเผาซึ่งจะทำลายจะทำลายสิ่งแวดล้อมอย่างมาก รวมทั้งมีสารตกค้างในสิ่งแวดล้อม เนื่องจากถุงพลาสติกทำจากเม็ดปิโตรเลียม ทำให้มีการปนเปื้อนของสารตกค้างในดินและน้ำ ส่งผลก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจก สาเหตุของภาวะโลกร้อนในปัจจุบัน
การดำเนินการลดและเลิกใช้พลาสติกหูหิ้วของประชาชนในพื้นที่จังหวัดสระบุรีเพื่อเข้าถึงการรับรู้ข่าวสารการรณรงค์ลดการใช้ถุงพลาสติกหูหิ้วสร้างจิตสำนึกให้คนไทยลดการใช้ถุงพลาสติกสร้างภาพลักษณ์ที่ดีด้านความเป็นองค์กรที่ให้ความสำคัญกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมสร้างพลังเครือข่ายประชาชนไทย ร่วมกันลดใช้ถุงพลาสติก โดยมีการศึกษาขอบเขตด้านพื้นที่ตลาดสด,ตลาดนัด,ห้างสรรพสินค้าในจังหวัดสระบุรี โดยใช้วิธีการสุ่มอย่างจัดทำแบบสอบถามเพื่อเก็บข้อมูลการรับรู้ข่าวสารและการใช้ถุงพลาสติกของประชาชน ซึ่งได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 202 คน ไม่จำจัดเพศ อายุ และข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม
|